ارائه ی مدلی برای کنترل و کاهش آسیب های ناشی از وقوع زلزله با رویکرد مدل یابی ساختاری ـ تفسیری

ایران بعد از چین، هند و بنگلادش بیشترین میزان خسارت را در جهان از بلایای طبیعی، به ویژه زلزله، به خود اختصاص می دهد. با وجود ماهیت غیر قابل پیش بینی زلزله جوامع توسعه یافته، با مدیریت و برنامه ریزی صحیح، به طور چشمگیری از صدمات ناشی از بلایای طبیعی کاسته اند. بنابراین ارائه ی مدلی که به طور جامع و نظام مند نحوه ی ارتباط بین عوامل مؤثر بر مهار و کاهش خسارت های ناشی از زلزله را نشان دهد، بسیار حائز اهمیت است. این پژوهش با استفاده از مدل یابی ساختاری ـ تفسیری به ارائه ی مدلی برای تبیین ارتباط بین عوامل مؤثر بر مهار و کاهش خسارت های ناشی از زلزله پرداخته است و با ترکیب روش های کیفی و کمی مدلی را تبیین کرده است که می تواند، در مواقع بحرانی، راهنمای مدیران در امر برنامه ریزی و تصمیم گیری باشد. همچنین برای شناسایی عوامل مؤثر بر کاهش و مهار خسارت های ناشی از زلزله از روش دلفی، در کنار تحلیل عاملی تأییدی مرتبه ی دوم، استفاده شده است. سپس با نرم افزار حداقل مربعات جزئی و با استفاده از نظر خبرگان (15 تن از مدیران هلال احمر استان یزد) مدل اصلی تحقیق ساختار دهی شده است. نتایج تحقیق نشانگر آن است که عوامل پیشنهاد شده به خوبی توانایی اندازه گیری مفهوم مورد نظر پژوهش را دارند؛ همچنین نتایج نشان می دهد که، بر اساس مدل ایجاد شده از طریق مدل یابی ساختاری تفسیری، عوامل ارزشی، مدیریتی و راهبردی و عمرانی زیربنای مدل کاهش و مهار خسارت های ناشی از زلزله است.